Patungo sa Abot-Tanaw

Unang Kabanata

Napansin kong may sisinipang tansan si Kara nang kami ay nagpatuloy. Mukha ngang mahaba-haba rin ang paglalakbay. Tiyak na kakalam ang mga sikmura namin at minabuti kong tumungo kami sa tindahan ni Aling Grasya.

"Tao po!"

Banayad at mainit ang simoy ng hangin nang itinaktak ko ang piso sa bintana.

"Pabili po!"

"Aling Grasya!"

Dumungaw ang matanda at sabay ipinusod ang kanyang buhok na inuuban.

"Sandali lang, mga anak."

Dumadahak ang lumpo nang makalapit siya sa amin.

"Ano yon?"

"Pabili po ng limang pan de sal."

Inilagay ni Aling Grasya ang tinapay sa supot na yari sa lumang diyaryo. Ngumiti siya sa amin at muling dumahak.

"Mukhang luluwas kayong, dalawa, a."

"Opo! Pupunta kami doon!"

"Eee... saan ba iyon, iha?"

"Doon po! Sa Abot-Tanaw po!"

"Malayo-layo ngang biyahe. Ba't hindi niyo itong baunin? Sagot ko na."

Binigyan kami ng matanda ng dalawang supot ng palaman. Tuwang-tuwa si Kara.

"Salamat po! Salamat po!"

Nagpaalam kami kay Aling Grasya at nagpasalamat. Bitbit namin ang baon, at sinimulan naming tahakin ang mahaba subalit makulay na daan.

(itutuloy)