Filipino Jesuits Literary Blog

Tuesday, January 16, 2007

1st Place (English Poetry)

A Shepherd’s Sonnet

By Jong Oledan

The day You gave me that breathtaking smile

Was the day I began to care living.

For, though I did not mind walking a mile,

From where I came, there was so much lacking.

It happened first on a balding pasture

Where thinning sheep chilled to death while asleep.

Lo! From the half-torn heaven came a choir

Of angels gifting glad tidings to keep.

The guiding Star conquered the cunning Night;

The darkness ended with Your mother’s bid.

Mildly gazing, you took away my fright,

Which, in my eager waiting, shrewdly hid.

I had never thought that moment could be

God’s very self becoming gift to me.

2nd Place (English Poetry)

Love’s Gale

by Mark Lopez

The north wind

now here blows,

searing skin,

and warming souls.

“The Lord is coming!”

by gusts and whispers

I am told.

Playful, like the sea,

waking, calling, cold.

The heavens speak to me

through this wind

from tales of old.

“Arise! And keep awake!

For not by snow nor harness’ shake

--- but by love’s gale ---

shall somber silence break!”

These days,

Therefore, I pray

The winds

come and blown

my way

Reach far

to where you are.

Bluster you free

let you to see

have no fear

make you hear

“The Lord is coming!”

3rd Place (English Poetry)

A Child Of Peace

By Alvin Laput

A new child is born

At my heart’s very core

A gift from the Father

My purest heart needs to heed

He will bring light to my world

Heal my blindness, fill my hunger

Brings havoc to my old ways

But serenity to the new

His ways are different from my ways

Asking me to leave everything I believe

Acceptance is difficult

That it tears my person apart

But I know he’s the one

The one I need to believe

To trust and to hold-on

That in the end he will bring me peace.

1st Place (Tula)

Tagpuan

By KAKA

Isang batang isinilang sa sabsaban,

Langit nagbunyi sa nasaksihan.

Maria at Jose tiwala’y walang sawa,

Sa puso ng mag-irog lubos ang tuwa.

Sa kabilang dako tatlong mago,

Naglalakbay galing sa malayo.

Pagod hindi inanda tala’y sundan,

Kapayapaang hangad ay makamtan.

Sa ilang mga pastol nagtatanod,

Kalangita’y napuspos sa liwanag nalugod.

Mga anghel nagalak, pumanaog sa ilang,

Kayong Mapalad Humayo sa Haring isinilang.

Maria at Jose pangamba’y napawi

Sa ngiti ng aba nakitang walang sawi.

Tanong na bumabagabag sa dalawa,

kasaguta’y nakita sa sanggol na tuwa.

Sa sinag ng tala mago’y patuloy sa pagnilay,

Nawa hari’y masilayan ng loob ay palagay.

Nag-aalab sa sabik puso’t damdamin,

Katuparang dulot ay galak sa dilim.

­

Mga pastol natunganga sa nakita,

Halinat magpunta sa Hari’y magpakita.

Walang hinahanap kundi maging saksi

Sa sabi ng angel halina upang ‘di magsisi.

Sa Belen mga gala lahat nagtagpo,

Namangha sa isang hari wari’y nilumpo.

Sulyap sa tala at alaala ng mga kirubin,

Napagtantong toto’t halina at damhin.

Sa paglisan bitbit sa puso isang pabaon,

Mga sinaksi hindi lilipas sa panahon.

Alaala na bumago ng puso at isipan,

Payapang dulot ’di kaylan malilimutan.

1st Place (Tula)

Tuloy…

­

By KAKA

Sino ako para dalawin, Ina ng Poon,

Sa iyong bati Sanggol sa tiya’y tumalon.

Halika tumuloy sa aking dampa,

Magalak sa mumunti kong sapa.

Buong galak hamak iyong dinalaw,

Puso ko’y iyong binigyang linaw.

Paano napadpad dito sa aming dako,

Ina at Poon, Sino ako?

Ikot ng buhay tila tumila,

Tibok ng puso umiba ang timpla.

Sa inyong harap bakat ang galak,

Gusto man magwika walang maitalak.

Sa iyong pamamalagi pasan pinagaan,

Mahigpit na yakap aking tatandaan.

Ating kumustahan hindi mo tinantanan,

Puso’y umaapaw ako‘y inyong dinaanan.

Ako’y wala ngunit napili’t pinagpala,

Sanggol sa aking Tiya’ y tulad ng tala.

Saksi sa magaganap may papuri’t pasalamat.

Ang daa’y hawiin sa mundong may lamat.

Sa inyong pagtuloy ako’y nagpupugay,

Bukal ng loobin nagbubunying tunay.

Ikaw Maria’y tawawaging mapalad,

At iyong ipinaglilihi’y matutulad.

2nd Prize (Tula)

( 2nd PRIZE )

Ulilang Lata

By Rico Adapon

Sa isang madilim at ulilang bayan,

Doon isinilang latang walang laman

Di kaginsa-ginsa’y pinulot na lamang

Nitong mga batang hari ng tambakan.

Sinikap maging tambol

Nitong mga musikerong pulpol,

Sinabayan ng himig, palakpak at sipol,

Sa tambaka’y muling nagbalik,

Ang ulilang latang wari’y humihibik,

Sa kamay ng pulubing tila nanabik,

Sa kalansing ng baryang hindi umiimik,

Pamatid gutom ngayong paskong sasapit.

Ulilang lata’y ipinukol,

At muling naging tambol,

sinabayan ng matinis na ungol,

at tahol ng mga asong ulol,

at mga kerubing sumisipol

sa pagsilang ng Hari at sanggol.

Winner of the Christmas Literary Contest

( 3rd PRIZE )

Munting Hari

by Henry Ponce

Sa kadiliman ng gabi, mga tala ay nagniningning

Ngunit katangi-tangi ang isang bituin

Nagdala ng pananabik sa mga pusong nananalangin

Sa isang manunubos na pinangakong darating

Matamlay na gabi ay biglang sumigla

Pagsilang ng munting Hari’y nakamamangha

Daladala Niya’y pag-asa para sa masa

Alay Niya para sa buong madla

Isang munting Hari ngayo’y isinilang na

Walang korona ngunit mga anghel Siya’y sinasamba

Makapangyarihang Diyos na maamo’t mapagkumbaba

Kaligtasan ang dala ng Batang pinagpala

Tanong ng marami, nasaan ang munting Hari

Matatagpuan mo Siya sa sabsaban ngayong gabi

Sa dayaming trono Niya wala Siyang paki

Dalawin mo Siya’t huwag kang mag-atubili.

Ito na ang hinihintay ng mga pusong nalulumbay

Pagsilang ng munting Hari na isa lang ang pakay

Mga tao’y sa kasalanan, hindi mamamatay

Sa pag-ibig sa sangkatauhan, buhay Niya’y iaalay.